Een bijzonder verzamelobject in onze winkel. Prijs op aanvraag.
English below.
FORM
BALANS VAN MIDDEN TWINTIGSTE EEUW TRENDS IN DESIGN – Max Bill
Bazel: Verlag Karl Werner, 1952. Eerste editie.
Parallelle teksten in het Frans, Duits en Engels. Vierkant formaat. Blauw gestempeld linnen. Stofomslag ontbreekt. 168 pp. Rijkelijk geïllustreerd met zwart-wit fotoplaten. Hoofdstof van kaft gevlekt en verkleurd en vage vlekken op het achterpaneel. Pagina’s hebben gele verkleuring aan de randen.
FORM werd net gepubliceerd voordat Max Bill, Inge Aicher-Scholl en Otl Aicher de Ulm School of Design (Duits: Hochschule für Gestaltung – HfG Ulm) oprichtten in Ulm, Duitsland, een ontwerpschool die aanvankelijk in de traditie van het Bauhaus werd opgericht en die later ontwikkelde een nieuwe benadering van ontwerponderwijs, waarin kunst en wetenschap worden geïntegreerd. De school valt op door de opname van semiotiek als vakgebied. De school sloot in 1968. Onder de docenten en studenten waren: Tomás Maldonado, Otl Aicher, Joseph Albers, Johannes Itten, John Lottes, Walter Zeischegg en Peter Seitz.
Het verschil tussen de ontwerpproblemen die elke dag moeten worden opgelost en schilder- en beeldhouwkunst is slechts een gradueel verschil, niet een principieel verschil.
– Max Bill
Max Bill bereikte meesterschap op veel gebieden: avant-garde architectuur, beeldende kunst, productontwerp, typografie, journalistiek, onderzoek en onderwijs en zelfs politiek. Hij was een echte ‘uomo universale’ die het concept van ‘concrete kunst’ vertegenwoordigde door werken te creëren ‘door middel van de intrinsieke aard en regels ervan’, en een levenslange voorstander van Die Gute Form (goed ontwerp).
In 1949 bedacht hij de tentoonstelling ‘gute form’, die naar Zwitserland, Duitsland en Oostenrijk reisde. De tentoonstelling werd gezien als een belangrijk signaal in een door oorlog verwoest Europa en was in de wederopbouwfase ook op zoek naar nieuwe richtingen in het ontwerp. Er werd aangenomen dat een zuinig gebruik van hulpbronnen, functionaliteit en een lange levensduur nodig waren: productkenmerken die gericht waren op duurzaamheid en in tegenspraak waren met de consumptiemaatschappij en het concept van wegwerpbaarheid.
In 1950 besloten Bill, de ontwerper Otl Aicher en Inge Aicher-Scholl een designschool op te richten in Ulm. Zij beschouwden de wederopbouwperiode in Duitsland als een kans om de baanbrekende filosofie van de interdisciplinaire leer van het Bauhaus nieuw leven in te blazen, zowel qua stijl als qua inhoud, maar nu rekening houdend met nieuwe productietechnologie. Bill werd benoemd tot architect en rector van het nieuwe college. In tegenstelling tot de heersende mening op andere designscholen leerde hij dat industrieel ontwerp nauw verbonden is met sociale en politieke verantwoordelijkheid en niet mag worden beïnvloed door winstoverwegingen.
Bill verwierp het label ‘ontwerper’ en beschouwde zichzelf als productontwerper, geheel in dienst van het publiek. Ogenschijnlijk onbelangrijke voorwerpen uit het dagelijks leven waren dus net zo belangrijk als meubeldesign. Zijn productie varieerde van sieradenontwerpen, de Patria-typemachine (1944), een scheerkwast (1945), een spiegel- en haarborstelset (1946), een wastafel voor de studentenkamers in Ulm (1955), de aluminium handgreep voor een stuk van keukenmeubilair (1956), serviesgoed voor Hutschenreuther (1956) tot aan de legendarische Junghans keukenklok (1956/57).
FORM blijft een concreet voorbeeld van Bill’s ontwerpfilosofie: een feilloze mix van vorm en inhoud, een echt moment van helderheid.
Contents/inhoud
Preface and Acknowledgments. List of Photographers
Form and Art
Forms in Nature
Forms and Movement as observed by Man
Forms invented or wrought by Man
Forms of Tools, Utensils, Appliances, and Machines
From Making to Faking
Forms in the Home, including the Kitchen
Forms in Furniture
Forms in Toys
Forms in Gardening, Jewelry, and Travel Accessories
Forms in Building Construction
Planning and Building
Forms in Towns and Villages
Forms in the basic types of Urban Buildings
Forms in Architecture
Forms in the Landscape
Education and Design
Index of Designers whose work is illustrated
Designers include Alvar Aalto, AKZ, William Armbruster, Gunnar Asplund, Lodovico Belgioioso, Hans Bellmann, Harry Bertoia, Max Bill, Umberto Boccioni, Marcel Breuer, Hans Coray, De Vries, Charles Eames, H. E. Edgerton, Hermann Graber, Walter Gropius, Hood & Fouilhoux, Institute of Design, Pierre Jeanneret, Philip Johnson, Gyorgy Kepes, Florence Knoll, Le Corbusier, Raymond Loewy Associates, Robert Maillart, Bruno Mauder, Ludwig Mies van der Rohe, Pier Luigi Nervi, Ricahrd Neutra, Oscar Niemeyer, Marcello Nizzoli, Isamu Noguchi, Charlotte Perriand, Gio Ponti, James Prestini, Gerrit Rietveld, Jens Risom, Eero Saarinen, Skidmore, Owings, and Merril, Henry Van de Velde, Wilhelm Wagenfeld, Frank Lloyd Wright, and Eva Zeisel among many others.
ENGLISH VERSION:
FORM
A BALANCE SHEET OF MID-TWENTIETH CENTURY
TRENDS IN DESIGN
Max Bill
Basel: Verlag Karl Werner, 1952. First edition.
Parallel texts in French, German and English. Square format. Blue stamped linen. Dust jacket missing. 168 pp. Richly illustrated with black and white photo plates. Main cover fabric spotted and discolored and faint stains on back panel. Pages have yellow discoloration on the edges. Ask for price.
FORM was just published before Max Bill, Inge Aicher-Scholl and Otl Aicher founded the Ulm School of Design (German: Hochschule für Gestaltung – HfG Ulm) in Ulm, Germany, a design school initially created in the tradition of the Bauhaus and which later developed a new design education approach integrating art and science. The school is notable for its inclusion of semiotics as a field of study. The school closed in 1968. Faculty and students included: Tomás Maldonado, Otl Aicher, Joseph Albers, Johannes Itten, John Lottes, Walter Zeischegg, and Peter Seitz.
The difference between the design problems which have to be solved every day and works of painting and sculpture is merely one of degree, not one of principle.
— Max Bill
Max Bill achieved mastery in many areas: avant-garde architecture, the fine arts, product design, typography, journalism, research and teaching and even politics. He was a true ‘uomo universale’ who represented the concept of ‘concrete art’ by creating works ‘by means of its intrinsic nature and rules’, and a lifelong proponent of Die Gute Form (good design).
In 1949 he conceived the ‘gute form’ exhibition, which travelled to Switzerland, Germany and Austria. The exhibition was regarded as an important signal in a Europe which had been destroyed by war and in the reconstruction phase was also looking for new directions in design. An economical use of resources, functionality and long useful life were believed to be what was required — product features which were aimed at durability and contradicted the consumer society and the concept of disposability.
In 1950 Bill, the designer Otl Aicher and Inge Aicher-Scholl decided to found a college of design in Ulm. They regarded the reconstruction period in Germany as an opportunity to revive the ground-breaking philosophy of the interdisciplinary teachings of the Bauhaus in terms of both style and content, but now taking into account new production technology. Bill was appointed architect and rector of the new college. In contrast to the prevalent opinion at other colleges of design he taught that industrial design is closely linked to social and political responsibility and must not be influenced by considerations of profit.
Bill rejected the label ‘designer,’ regarding himself as a product designer, entirely in the service of the public. Thus, apparently insignificant objects of everyday life were just as important as furniture design. His output ranged from jewellery designs, the Patria typewriter (1944), a shaving brush (1945), a mirror and hairbrush set (1946), a wash stand for the students’ rooms in Ulm (1955), the aluminium handle for a piece of kitchen furniture (1956), crockery for Hutschenreuther (1956) right down to the legendary Junghans kitchen clock (1956/57).
FORM remains as a concrete example of Bill’s design philosophy: a flawless blend of form and content, a true moment of clarity.
